Het laatste lijstje van dit jaar: het beste restaurant van 2015! Eerder bespraken we de beste producten van 2015 en de beste kookboeken en dan is het nu de beurt aan de mannen en vrouwen die gasten verwelkomen voor gastronomische avonturen en met hun bijzondere gerechten ver weg gestopte herinneringen oprakelen. Eten is meer dan kauwen op voedsel om te overleven. Het is cultuur, geschiedenis, emotie en gevoel. Smaken kunnen hele verhalen opwekken en een gevoel van vervreemding of geborgenheid oproepen. Eten is ook kunst en liefde voor de natuur, iets wat onze favoriete restaurants van 2015 als beste bewijzen.
Fijnste restaurants
Vorig jaar was onze eerste verkiezing en eigenlijk geldt wat ik toen schreef nog steeds: de Nederlandse chefkoks opereren op wereldniveau. Natuurlijk, onze middelen bij Aicha Qandisha zijn beperkt, maar daar waar we kunnen, bezoeken we de fijnste restaurants en iedere keer concluderen we dat de chefs hier zich kunnen meten met de meest legendarische chefkoks. In het nieuwe jaar gaan we nog een lijst samenstellen met onze beste restaurants wereldwijd, maar voor vandaag beperken we ons tot Nederland.
Onze lijst bevat de restaurants die we afgelopen jaar zelf bezocht hebben. Dat betekent dat restaurants als FG, Fred en Parkheuvel waar we goede herinneringen aan hebben helaas ontbreken, omdat we die afgelopen jaar niet hebben kunnen bezoeken. Een ander restaurant ontbreekt, maar dat hoog op mijn lijstje staat en waar ik zeer benieuwd naar ben is het Amsterdamse Bord’Eau. We hebben een paar vergeefse, spontane, pogingen gedaan, maar het zat vol.
Japan in hartje Den Haag
Nieuwe vondsten dit jaar waren het Eindhovense Jiu van Ryan Bahadoer, zoon van de winnaar van vorig jaar Soenil Bahadoer. In Capelle aan de IJssel hebben we afgelopen zomer een genoeglijke lunch genoten op het terras van Perceel dat een bezoek zeer waard is. Het Haagse HanTing was ook een bijzonder aangename ervaring, net als onze nieuwe favoriet Morikawa: een klein stukje Japan in hartje Den Haag.
Laat ik het lijstje met beste restaurants dan maar meteen beginnen met dat laatste restaurant Morikawa. Ik heb het eerder besproken. Geweldige tent gerund door chef Morikawa en een gastheer, een vriendelijke heer die ons altijd wat extra’s toestopt. Fantastische sushi, altijd vers en dat betekent dat ze niet altijd alle vis op de kaart hebben.
Moederschip De Librije
Dichterbij de Japanse sfeer kom je niet in Nederland. Het minimalistisch ingerichte restaurant verrast iedere keer weer. Het blijft bijzonder hoe goddelijk echt goede sushi en sashimi kan smaken. Zeker bij Morikawa waar de chef zijn eigen signatuur heeft en de vis in je mond smelt terwijl het sisho blad zich langzaam naar de voorgrond van je papillen verspreidt. Vergeet die all you can eat onzin. Dít is hoe sushi bedoeld is.
Librije’s Zusje hadden we in Amsterdam en Zwolle meegemaakt en heel recent hebben we dan eindelijk bij het moederschip gegeten: De Librije. Drie sterren, alom geprezen en gelauwerd en inderdaad, het was fantastisch eten. Technisch perfect uitgevoerd. Chefkok Jonnie Boer werkt veel met lokale producten en snapt de ingrediënten als geen ander. Het resultaat is verrukkelijk: een en al verfijning op het bord. Pure schoonheid, perfect in balans, zacht en toch uitgesproken. Heel indrukwekkend.
De Leest in Vaassen stond vorig jaar ook al in onze top: geweldig eten, vriendelijke bediening en constante kwaliteit. De Leest heeft nog nooit teleurgesteld, nooit een wat minder gerecht gepresenteerd – wat vaak wel gebeurt zelfs in de allerbeste restaurants. Van de amuses tot de friandises; het klopt allemaal en het is heerlijk.
Surinaamse invloeden
Een andere favoriet is het fantastische Yamazato in het Amsterdamse Okura hotel. Japans eten zoals je het ook in Japan zelf krijgt. Geweldige sushi, prachtige en oogstrelende kaiseki, bijzondere Japanse wijnen en saké en altijd hoffelijke bediening.
De Lindehof, de winnaar van vorig jaar. Wat kan ik erover zeggen dat ik nog niet gezegd heb? Chefkok Soenil Bahadoer integreert steeds vaker Surinaamse invloeden in zijn Franse keuken en dat is opwindend en spannend; hij onderscheidt zich er bovendien mee van alle andere koks en heeft echt zijn eigen stijl. Net als De Leest stelt Soenil nooit, maar dan ook nooit teleur. Ieder bezoek is een hoogtepunt en een genot met nieuwe smaken en combinaties en altijd die gulle, warme ontvangst door de chefkok en zijn brigade. Noemenswaardig hierbij is sommelier Edgaras Razminas die je de hele avond vermaakt met zijn anekdotes en tussendoor onverwachte wijnen inschenkt, ‘Oostblok stijl’ zoals hij het noemt.
dessert Kasteel Heemstede, heerlijk slot van matig maal
Let maar eens op in restaurants, de sommeliers steken vaak steeds hetzelfde, ingestudeerde verhaal af. Razminas is een verfrissende uitzondering. Iete Braeken voormalig sommelier en gastvrouw van de Lindehof was ook zo goed; zij gaat in het nieuwe jaar haar eigen restaurant openen, iets om naar uit te kijken. En Fred Verhage, voormalig sommelier bij Fred was altijd een plezier, maar hij is daar weg. Maar ik dwaal af.
langoustine bij &Samhoud Places
Sophie’s Choice
Onze laatste favoriet is het speelse, vernieuwende &Samhoud Places van chefkoks Moshik Roth en Dennis Huwae. Briljante gerechten en een aangename sfeer, ondanks het aura van ‘hip Amsterdams etablissement’. Beneden in het street food restaurant kun je minder formeel smullen van wereldgerechten.
Een allerbeste kiezen is ontzettend moeilijk. Het is Sophie’s Choice. Bij een favoriet of beste restaurant gaat het uiteraard om het eten, dat voorop. Maar de bediening is ook belangrijk en de sfeer: voel je je welkom, word je onthaald als gast of als onwaardige indringer die het in zijn hoofd heeft gehaald de heilige tempel te betreden? Gastvrijheid is enorm belangrijk, want als het eten perfect is, maar de bediening kil, komen we niet meer terug.
Is de kwaliteit constant of zijn er soms gerechten die minder goed vallen? Dit zijn een paar van de factoren die we hebben mee laten wegen in onze beoordeling.
De kwaliteit van De Librije is onbetwistbaar. De Leest is subliem en chefkok Jacob Jan Boerma’s ster zal net als die van Jonnie Boer internationaal steeds feller schitteren, daar twijfelen we niet aan. Yamazato is pure verrukking en &Samhoud Places van absolute wereldniveau. Lindehof is thuiskomen, ik schreef het vorig jaar al. Morikawa is de underdog in dit lijstje. Klein, geen ster, maar fantastische sushi. Ik zou er het liefst elke week eten.
Nu wilde ik eigenlijk een beste chefkok uitroepen en beste restaurant, maar daar werd tegen geprotesteerd. Dus we houden het bij het beste restaurant.
Beste restaurant
Dat wordt, na uitgebreide en felle discussies, een onconventionele keuze: Morikawa! Van alle restaurants afgelopen jaar, is dit degene waar we het vaakst hebben genoten. Het maakt niet uit hoe vaak we komen, de sushi is altijd subliem en zodra we buiten staan, kijken we uit naar de volgende keer. Meer nog dan naar de andere restaurants, hebben we steeds verlangd naar deze sushi. Yamazato is natuurlijk ook exquise en als we er vaker hadden gegeten, was die wellicht hoger geëindigd, maar het blijft knap wat deze twee mannen van Morikawa voor elkaar krijgen.
De chef en de gastheer zijn gul en gastvrij, we voelen ons er altijd zeer welkom. Een restaurant dat met sushi steeds weer kan vervoeren, verdient met recht Aicha Qandisha’s titel ‘Beste restaurant van 2015’.
Gefelicteerd Morikawa! Dat we nog maar veel van jullie mogen genieten. En van de andere restaurants uiteraard. Boek een tafeltje mensen en laat je culinair onderdompelen.
Op een verrukkelijk 2016!
hassnae[at]aichaqandisha.nl